SPIS TREŚCI WYKAZ SKRÓTÓW WSTĘP ROZDZIAŁ I. DWA SPOSOBY PRZEZYWANIA CZASU (1 TES 5,1-11) 1. Paweł a wspólnota chrześcijańska w Tesalonice2. Perykopa 1 Tes 5,1-11 w kontekście przesłania całego listu3. Egzegeza perykopy 1 Tes 5,1-11A. Zapowiedź tematu i określenie charakteru wypowiedzi (w. l-2a)B. Kairos dnia Pańskiego (w. 2b-3)C. Kairos chrześcijanina (w. 4-8)a) Eschatologiczne uwarunkowania chrześcijańskiego życia (w. 4-5)b) Wezwania kairos chrześcijanina (w. 6-8)D. Kairos zbawczego dzieła Chrystusa (w. 9-10)E. Końcowe napomnienie (w. 11)4. Tożsamość chrześcijanina według 1 Tes 5,1-11 ROZDZIAŁ II. CZAS CHRZEŚCIJANINA A SPRAWY TEGO ŚWIATA (1 KOR7,29-3l) 1. Kontebt perykopy 1 Kor 7,29-312. Kairos jest ograniczony (7,29a)3. "Jakby nie (hos me)" chrześcijanina (7,29b-31a)4. "Przemija postać tego świata" (7,3Ib) ROZDZIAŁ III. TERAZ CHRZEŚCIJANINA (2 KOR 5,14-6,2) 1. Teraz chrześcijanina a zbawcze dzieło Chrystusa (5,14-17)2. Teraz chrześcijanina a Boże dzieło pojednania (5,18-21)3....
W roku 1987 Polska Akademia Nauk zgłosiła kandydaturę Romana Brandstaettera do literackiej Nagrody Nobla za całokształt twórczości, szczególnie zaś za Jezusa z Nazarethu. Niestety, w tymże samym roku pisarz zmarł. Czym sobie zasłużył na wyniesienie do panteonu twórców światowej literatury? Jakie znaczenie ma opus magnum Brandstaettera dla kultury europejskiej i światowej? Na czym polega wyjątkowa wartość artystyczna i duchowa tej „powieści”? Jaki wreszcie obraz Jezusa wyłania się w toku narracji i co on ma wspólnego ze św. Franciszkiem, Rembrandtem i ikonami? Czy w „gąszczu” gatunków literackich jest jeszcze miejsce na formę bardziej pojemną, niż wszystkie dotychczas znane? Na ile wciąż żywy jest potencjał kulturotwórczy Biblii i kanonu kultury chrześcijańskiej? Na te i inne pytania próbuje odpowiedzieć niniejsza książka. Czy skutecznie? Najlepiej przekonać się czytając. Zachętą niech będzie fakt, że rozprawa doktorska, stanowiąca podstawę tej publikacji, została nagrodzona przez Narod...
SPIS TREŚCI Wstęp ROZDZIAŁ IPRZED JUTRZENKĄKALECTWO WZROKU W OCENIE STAROŻYTNYCH I. Choroby oczu i okulistyka. Od magii do nauki II. Sytuacja społeczna niewidomych. Od mitu do historiiIII. Głębsze rozumienie ślepoty. Od metafory do symbolu ROZDZIAŁ IIO BRZASKU DNIAORĘDZIE STAREGO TESTAMENTU I. Prawo w obronie niewidomychII. Prorocy a duchowe kalectwo Izraela III. Pisma - synteza mądrości Izraela ROZDZIAŁ IIIW PEŁNI SŁOŃCARADOSNA NOWINA O POKONANEJ ŚLEPOCIE I. Ewangelista Marek i orędzie dla Kościoła rzymskiegoII. Mateusz o s'lepych przewodnikachIII. Dwudzieło św. Łukasza: światło dla narodówIV. Teologia Janowa - pełnia Objawienia1. Uzdrowienie 0 9,1-7)2. Świadkowie uzdrowienia (J 9,8-12)3. Przesłuchanie przez faryzeuszów (J 9,13-17)4. Przesłuchanie rodziców (J 9,18-23)5. Ponowne przesłuchanie uzdrowionego (J 9,24-34)6. Ponowne spotkanie z Jezusem (J 9,35-38)7. Objawienie sądu Q 9,39-41) Zakończenie Bibliografia Seria: Jak rozumieć Pismo święte. T. 9ks. Antoni TroninaISBN: 83-...
Świadkowie Jehowy nie są jedyną obecną w Polsce wspólnotą religijną oczekującą bliskiego końca świata. Spośród innych tego typu grup na uwagę zasługują właśnie Adwentyści Dnia Siódmego, których nauka o paruzji stała się drugim obok nauki Świadków Jehowy przedmiotem tej rozprawy. Obydwa wyznania posiadają wspólną historyczną genezę i reprezentują dwie możliwe drogi rozwoju dyktowane w znacznej mierze metodami pracy misyjnej oraz sposobem organizowania i zarządzania denominacją. Wymieniona w tytule nauka o paruzji obydwu wspólnot jest przez nie opracowana szczególnie szeroko i wielowątkowo; obejmuje w zasadzie niemal całość eschatologii społecznej, a także problematykę historii zbawienia. Ponadto tym, co łączy obydwa wyznania, jest fakt stanu badań dotyczących obu wspólnot przez rodzimą, katolicką teologię, który jest nieproporcjonalnie niski w stosunku do stopnia ich obecności i aktywności w naszym kraju. Można powiedzieć, że są to dwie wielkie białe plamy. (ze Wstępu) SPIS TREŚCI WYK...
