Tekst pamiętnika pochodzi z zasobów Żydowskiego Instytutu Historycznego i został wydany drukiem w 2003 r. jako pamiętnik anonimowego autora (znane były tylko imiona: Stefan Ernest). Dzięki dostępności do nowych źródeł badania warszawskiego getta możliwe stało się dokładniejsze opracowanie warstwy faktograficznej (m.in. wraz z ustaleniem tożsamości autora – Stefana Szpigielmana, czy podanie tożsamości wielu anonimowych do tej pory osób występujących w tekście – jedną z takich osób jest historyk i parlamentarzysta Ignacy Schipper). Stefan Szpigielman pełnił funkcję urzędnika średniego szczebla w Wydziale Pracy Rady Żydowskiej. Jego pamiętnik w znacznej mierze poświęcony jest charakterystyce warszawskiego Judenratu widzianego „od wewnątrz” oczami jednego z urzędników. Autor jest niezwykle wnikliwym obserwatorem, świadomym zachodzących w getcie procesów i rozumiejącym obserwowane zjawiska, ponadto wyczulonym na nastroje społeczne. Nie do przecenienia są poznawcze walory pracy, m. in. dzie...
Esej Emanuela Ringelbluma (1900?1944) ? historyka i założyciela konspiracyjnej grupy ?Oneg Szabat? ? został spisany w ostatecznej postaci jesienią 1943 roku, gdy autor wraz z żoną i synem oraz ponad trzydziestoma innymi osobami ukrywał się na warszawskiej Ochocie. W kryjówce przy ulicy Grójeckiej powstał tekst, który miał być zarysem szerszego opracowania poświęconego relacjom polsko-żydowskim w czasie drugiej wojny światowej. Historyk ukazał w nim zarówno mroczne, jak i jaśniejsze strony wzajemnych stosunków. "Ringelblum nie miał możliwości ani też zamiaru przygotowania pełnego, metodycznego opracowania poświęconego stosunkom polsko-żydowskim. Już rozpoczynając swoją pracę, nadał jej podtytuł ?Uwagi i spostrzeżenia? i zastrzegł, że nie wyczerpuje ona tematu, jest tylko zarysem przyszłej monografii. [?] Zdawał sobie sprawę, że nie dysponuje pełną wiedzą, nie ma do dyspozycji wielu źródeł. Ostateczne i obiektywne opracowanie problemu uważał za możliwe po zakończeniu wojny. W swoim es...
Te wspomnienia przeczą wielu stereotypom na temat postawy Żydów podczas II wojny światowej. Mówią również niewygodną prawdę o polskim antysemityzmie, odsłaniają napięcia polsko-ukraińskie, ale przede wszystkim pokazują okrucieństwo Sowietów wobec podbitych narodów: Polaków, Ukraińców, Żydów. Po wejściu wojsk sowieckich na Kresy Wschodnie, jak pisze Salomon Leder: ?całe życie stało się w treści i formie wulgarne, nieznośne?. A wszelki opór skutkował utratą życia lub co najmniej wolności. Salomon Leder (1889?1960) ? urodził się w Rodatyczach, niedaleko Lwowa, w rodzinie żydowskiego dzierżawcy i zarządcy majątków ziemskich; doktor prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, adwokat, członek zarządu Gminy Żydowskiej w tym mieście, zaangażowany w życie społeczności Lwowa jako członek Rady Nadzorczej i radca prawny Centralnego Banku Spółdzielczego, członek Towarzystwa Humanitarnego B?nei B?rith ?Leopolis? i wiceprzewodniczący Krajowej Egzekutywy Organizacji Syjonistycznej Małopolski W...
Publikacja składa się z esejów Joanny Michlic po raz pierwszy publikowanych w języku polskim. Teksty te dotyczą doświadczenia Holokaustu żydowskich dzieci i nastolatków z Polski. Przybliżają polskiemu czytelnikowi nowe metody naukowe analizy i interpretacji świadectw młodych ocaleńców. Ukazują ważność tych świadectw nie tylko w rekonstrukcji historycznej wojennych i powojennych losów oraz tożsamości dzieci i ich pamięci o Zagładzie, ale także w badaniach nad relacjami polsko-żydowskimi po 1939 roku, przemocą antysemicką i skomplikowaną historią Polaków ratujących Żydów. ISBN: 978-83-66485-33-4EAN: 9788366485334Cena det.: 45,00 złAutor: Joanna Beata MichlicTłumacze: Musiał AdamOprawa: Miękka ze skrzydełkamiFormat: 13.0x20.5cmLiczba stron: 276Wydanie: 1Rok wydania: 2020Język wydania: polskiKategorie: Historia Żydów II Wojna Światowa Publicystyka, esej zagraniczny ...
Powojenne środowisko żydowskiej inteligencji twórczej. Pomoc materialna i organizacyjna ze strony CK Przez pryzmat archiwaliów, materiałów prasowych oraz wspomnień autorka pokazuje, jak kształtowały się losy wyniszczonej i zdziesiątkowanej przez wojnę żydowskiej inteligencji twórczej skupionej przy Centralnym Komitecie Żydów w Polsce w latach 1944–1950. Decydujący wpływ na wybory i postawy tych ludzi miały trzy różne doświadczenia: Zagłada, antysemityzm i komunizm. Mimo ogromnych przeszkód udało się im reaktywować swoje najważniejsze organizacje: Związek Literatów i Dziennikarzy Żydowskich, Związek Artystów Scen Żydowskich oraz Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych. Wkrótce jednak na skutek rosnącej dyktatury komunistów i programowej stalinizacji całego kraju ich funkcjonowanie zostało całkowicie uzależnione od ówczesnego układu politycznego. ISBN: 978-83-65254-42-9EAN: 9788365254429Autor: Agnieszka ŻółkiewskaOprawa: Miękka ze skrzydełkamiFormat: 15.5x21.8cmLiczba stron: 45...
Wydane według pomysłu i pod redakcją profesora Davida Bialego trzytomowe dzieło o kulturach Żydów prezentuje najwyższy poziom humanistyki. Jest zbiorem świetnie napisanych esejów i ukazuje to, co można nazwać zmienną duchowością i obyczajowością Żydów w zmieniającym się otoczeniu społecznym. Nadrzędna teza tego dzieła jest wyrazista: nie ma czegoś takiego jak ponadhistoryczna tożsamość Żydów. Tych tożsamości jest wiele, a Żydzi zachowują swoją indywidualność nie tyle przez oddzielenie się od innych kultur, ile przez zetknięcie z innymi narodami; akulturacja prowadziła zwykle do wytworzenia na styku dwóch społeczności jakiejś swoistej odmiany żydowskiej kultury. Z kolei w próbach separowania się od otoczenia często zapożyczano i wykorzystywano na własny użytek motywy i symbole dostępne już wcześniej w zastanym otoczeniu kulturowym. Dotyczy to języków, literatury, sztuki, zdobnictwa czy myśli filozoficznej.Warto sięgnąć po książkę, żeby zobaczyć, jak odważnie i interesująco można uprawia...
W drugim tomie Kultur Żydów profesor David Biale z zespołem badaczy reprezentujących różne dyscypliny i ośrodki badawcze przedstawia dalsze dzieje kształtowania się kultur żydowskich w złożonym procesie, z jednej strony adaptacji do kultur nieżydowskich, z drugiej – oporu wobec nich, po raz kolejny udowadniając, że raczej niż o jednej kulturze żydowskiej należy mówić o wielu kulturach Żydów. Przedmiotem szkiców, będących misternie skonstruowanymi analizami elementów dziedzictwa zarówno materialnego, jak i duchowego, są losy społeczności żydowskich żyjących w diasporze od VII do XVIII wieku, m.in. Żydów sefardyjskich na Półwyspie Iberyjskich w późnym średniowieczu, Żydów mieszkających w Rzeczypospolitej Obojga Narodów czy włoskich Żydów u progu epoki nowożytnej. Autorzy Barw diaspory umiejętnie przekraczają przy tym opozycje trwale już wpisane w studia nad kulturami żydowskimi – między izolacją a asymilacją czy elitarnością a popularnością. Któregoś roku w XV wieku powstała mała srebrn...
