Dlaczego więc jesteśmy tak oporni, aby podzielić się najwspanialszą wiadomością na świecie? Czasem nasz problem może być tylko jednym z wielu na długiej liście. Być może nie znamy wystarczająco dobrze ewangelii lub tylko tak myślimy. A może uważamy, że głoszeniem Słowa Bożego powinni zajmować się wyłącznie osoby pełniące funkcję duchownych w kościele lub misjonarze. Jest też możliwe, iż sądzimy, że ewangelizujemy, a tak naprawdę tego nie robimy. Załóżmy też, że jesteśmy wytrwali w ewangelizowaniu innych osób, ale co robimy, gdy człowiek, któremu opowiadamy ewangelię denerwuje się, a nawet wścieka się na nas? Z drugiej strony, jak postępujemy, gdy nasze działanie przynosi pozytywny skutek, ktoś pomodli się z nami lub przynajmniej oznajmi, że chce być chrześcijaninem? Jeszcze jedno pytanie, które chrześcijanie zadają na temat ewangelizacji: Czy właściwym jest, że ewangelizuję innych tylko z poczucia winy? Wiem, że nie jest to idealna sytuacja, ale czy jest do przyjęcia? Przedstawiliśmy...
Co oznacza usprawiedliwienie z wiary? Wraz z postępem naszej szczegółowej ekspozycji, odpowiedź stopniowo będzie stawała się jaśniejsza; musimy jednak zacząć od krótkiej definicji. Ta doktryna mówi nam, że Bóg zaaranżował drogę, dzięki której mężczyźni i kobiety mogą być zbawieni, i z Nim pojednani. On sam tego wszystkiego dokonał. Ona mówi nam, że na podstawie tego, co zrobił przez swojego Syna, naszego błogosławionego Pana i Zbawiciela, Bóg za darmo przebacza ludziom i udziela im całkowitego rozgrzeszenia; co więcej, zostają ubrani w sprawiedliwość Jezusa Chrystusa i w Bożych oczach są uznani za prawych i sprawiedliwych. Poza wspomnianym aspektem, jest też inny. Jesteśmy ubrani w sprawiedliwość Chrystusa, która jest nam "udzielona", "poczytana" i dlatego jesteśmy w Bożych oczach do zaakceptowania. Jak wyraża to rozdział 5 werset 19, "staliśmy" (BG) się sprawiedliwymi przed obliczem świętego i sprawiedliwego Boga. W tym jest zawarta istota doktryny usprawiedliwienia z wiary. Stwierd...
